Pierwszą znaną datą, która łączy się z historią szkoły jest 8 listopada 1818 rok. Jak podaje raport nr 942 znajdujący się w Archiwum Akt w Radomiu, zatytułowany   „O stanie szkoły elementarnej w mieście Bogoria” na ten dzień datuje się powstanie szkoły elementarnej, w której pierwszym nauczycielem był Wojciech Figurski.

Wcześniej jak wynika z zapisów w kronice parafialnej przy parafii w Bogorii istniała szkoła parafialna, którą prowadzili zakonnicy, kanonicy regularni – gospodarze miejscowego kościoła i parafialnego szpitalika.

Po powstaniu styczniowym, ukazem carskim z 1869 roku Bogoria traci prawa miejskie, co pociąga za sobą likwidację szkoły elementarnej.

W 1882 roku ówczesne władze administracyjne pozwalają zająć budynek drewniany, kiedyś przeznaczony dla szkoły. Zaczynają odbywać się zajęcia lekcyjne. Ten stan jednak nie trwa długo. Pożar niszczy zabudowania. W najbliższych latach powstaje budynek murowany z jedną izbą lekcyjną. Nauka była dwuzmianowa. Lekcje odbywały się w języku rosyjskim zgodnie z programem narzuconym przez władze carskie.

W latach 1905 - 1906  w Bogorii miały miejsce wystąpienia antycarskie. Powstała petycja do cara, która zawierała żądania powrotu języka ojczystego do szkół i urzędów, zaopatrzenie dzieci w polskie podręczniki.

Na początku grudnia 1907 roku szkoła otrzymała zezwolenie na nauczanie w języku ojczystym. Uczniowie otrzymali polskie książki.

W latach I wojny światowej, w czasie przemarszu wojsk lekcje w szkole zostały zawieszone. W budynku zakwaterowali się żołnierze. Przez pewien czas mieścił się tam też szpital wojskowy.

Po zakończeniu wojny nauka rozpoczęła się w budynku szkolnym i na plebani. Podjęto starania o rozbudowę szkoły gdyż nauka odbywała się w jednej izbie lekcyjnej.

Od 1934 roku funkcjonuje w Bogorii pełna szkoła 7 klasowa.

W 1939 roku wkroczenie do Bogorii hitlerowskich okupantów doprowadziło do  zniszczeń, nie tyle budynków, co wyposażenia. W szkole nie ma systematycznej pracy.  Przerwy w nauce spowodowane są: zajęciem sal na kwatery, brakiem opału, epidemią tyfusu, wykorzystaniem pomieszczeń na magazyn zbożowy. Władze okupacyjne zaleciły odebrać książki. Zniesiono naukę historii i geografii. Narastające działania wojenne,  wzrost zagrożenia życia powodują przerwanie funkcjonowania szkoły, ale nie nauczania. Nauka trwa na tajnych spotkaniach.

 Wrzesień 1944 roku zastaje osadę wolną od okupanta, ale zniszczoną przez wroga  i spaloną prawie zupełnie. Właściwy budynek szkolny pozostał lecz był bardzo zniszczony. Naukę rozpoczęto 3 listopada 1944 roku po wykonaniu koniecznych napraw.

W roku szkolnym 1956/57 kierownik szkoły p. M. Marglewska rozpoczęła starania o budowę nowej szkoły. Niestety nie zdążono z wykonaniem planów i budowy nie umieszczono w planie inwestycji. Ponowne starania rozpoczęły się w następnym roku. Pani Laura Górska – szkolny kierownik szkoły wraz  ze społecznym Komitetem Budowy Szkoły wystąpiła do Prezydium Rady Narodowej, Wydziału Oświaty w Staszowie o uwzględnienie w planie budowy nowej placówki oświatowej w Bogorii. Sfinalizowanie sprawy budowy szkoły nastąpiło w czerwcu 1962 roku kiedy to położono kamień węgielny pod nową szkołę.

Techniczne oddanie budynku nastąpiło 30 grudnia 1964 roku. W roku szkolnym 1964/65 naukę w nowej szkole rozpoczęło 283 uczniów i 11 nauczycieli, a funkcję kierownika szkoły pełniła p. Laura Górska.

Od 1 września 1973 roku rozpoczęła funkcjonowanie Zbiorcza Szkoła Gminna, której dyrektorem został Zygmunt Kotaś.

Szkoła funkcjonowała pod nazwą Zbiorcza Szkoła Gminna do 1986 roku, następnie powróciła do nazwy Szkoła Podstawowa. Funkcję dyrektora szkoły pełniła p. Elżbieta Michalska, zaś jej zastępcą był p. Tadeusz Wojtowicz.

Od 1991 roku kierownictwo szkoły obejmują p. Maria Irek, p. Ewa Rożek.

Od roku funkcjonuje Publiczna Szkoła Podstawowa w Bogorii, a jej kierownictwo obejmują p. Zofia Adamczyk, p. Grażyna Mucha.

Obecnie dyrektorem szkoły jest p. Anna Niziałek, zastępcami p. Dorota Nowakowska oraz p. Beata Wiśniewska. W placówce dokonywane są stale prace remontowe, które przyczyniają się do podniesienia, jakości nauczania. Z roku na rok rosną wyniki nauczania, uczniowie uczestniczą w konkursach przedmiotowych zajmując czołowe miejsca i wysokie lokaty. Szkoła jest znana z licznych sukcesów sportowych w piłce ręcznej, piłce siatkowej. Nasi absolwenci to młodzi, entuzjastyczni ludzie, dla których najważniejsze wartości to: postawa godnego patrioty, człowieka twórczego, aktywnego, kreatywnego, poszukującego nowych rozwiązań.