PRAWA I OBOWIĄZKI RODZICÓW
Dziecko do ukończenia 18 roku życia pozostaje pod władzą rodzicielską, ponieważ nie jest zdolne do samodzielnego prowadzenia swoich spraw.
Władza rodzicielska to prawa i obowiązki rodziców względem dziecka.
Rodzice mają prawo do:
- wychowywania swoich dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, biorąc pod uwagę stopień dojrzałości dziecka oraz wolność jego sumienia i wyznania a także jego przekonania,
- informacji ze strony szkoły o wewnątrzszkolnych zasadach oceniania, a w szczególności o: wymaganiach edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych ocen, przewidywanych sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów, warunkach i trybie podwyższenia semestralnej i rocznej oceny klasyfikacyjnej, warunkach i sposobie oraz kryteriach oceniania zachowania,
- informacji na temat form pomocy psychologiczno- pedagogicznej przysługującej dziecku.
- podejmowania decyzji w sprawie objęcia dziecka pozalekcyjnymi zajęciami dydaktyczno-wyrównawczymi i zajęciami specjalistycznymi,
- znajomości i opiniowania szkolnego programu wychowawczo – profilaktycznego,
- wglądu w dokumenty regulujące pracę szkoły (Statut, WZO),
- uzyskiwania informacji o postępach dziecka, jego trudnościach w nauce i ich przyczynach, zachowaniu oraz specjalnych uzdolnieniach swoich dzieci.
Obowiązki rodziców:
- dopełnienie czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do szkoły,
- zapewnienie regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne,
- zapewnienie dziecku warunków umożliwiających przygotowywanie się do zajęć szkolnych,
- zapewnienie dziecku realizującemu obowiązek szkolny poza szkołą odpowiednich warunków do nauki,
- powiadamianie organów gminy o formie spełniania obowiązku szkolnego.
Obowiązki rodziców wynikające z Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego:
- Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w sposób odpowiedzialny i nie zaniedbywać ich.
- Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w poszanowaniu i akceptowaniu innych ludzi i ich przekonań.
- Rodzice mają obowiązek poświęcać czas i uwagę swoim dzieciom tak, aby wzmocnić wysiłki szkoły skierowane na osiągnięcie określonych celów nauczania i wychowania.
Zgodnie z treścią przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, rodzice sprawują władzę rodzicielską nad dzieckiem, a dziecko winne jest im posłuszeństwo. Władzę rodzicielską powinni oni jednak sprawować mając na uwadze dobro swojego dziecka oraz uwzględniając w swoich decyzjach stopień jego dojrzałości.
Granicę władzy rodzicielskiej wyznacza dobro dziecka. Właściwie rozumiane dobro dziecka wymaga od rodziców osobistego oddziaływania na dzieci własnym przykładem i autorytetem. To także okazywanie dziecku zainteresowania i poświęcenia, służenie pomocą i radą, sprawowanie osobistej opieki i nadzoru, sprawiedliwe traktowanie.
Wychowanie dziecka to kształtowanie jego osobowości, postaw emocjonalnych i systemu wartości. To także wyposażenie dziecka w umiejętność współżycia społecznego, kształtowanie poczucia obowiązkowości i odpowiedzialności oraz szeregu innych cech potrzebnych w prawidłowym funkcjonowaniu osobniczym i społecznym.
Wachlarz oddziaływań wychowawczych rodziców obejmuje:
- oddziaływania fizyczne, takie jak: dbałość o zdrowie, życie, sprawność fizyczną dziecka, wypoczynek, odpowiednie warunki mieszkaniowe, ubranie i wyżywienie,
- oddziaływania duchowe: wpajanie dziecku zasad moralnych, zasad współżycia społecznego, kształtowanie charakteru i nawyków.
W swoich decyzjach wobec dzieci rodzice powinni kierować się przede wszystkim podstawowym kryterium dobra dziecka i zgodności z interesem społecznym. Swoją pieczę nad dzieckiem rodzice powinni sprawować z należytą starannością.
Nienależyte wykonywanie władzy rodzicielskiej skutkuje ingerencją sądu rodzinnego i opiekuńczego, który w zależności od stopnia zagrożenia dobra dziecka może wydać stosowne zarządzenie, m. in.:
- zobowiązać rodziców do określonego zachowania,
- poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej nadzorowi kuratora sądowego,
- ograniczyć władzę rodzicielską,
- zawiesić ją,
- pozbawić władzy rodzicielskiej,
- pozbawić rodziców osobistej styczności z dzieckiem (art. 109 KR).